Ontslag op staande voet wegens werkweigering. Rechter volgt werknemers niet in hun stelling dat sprake was van een wilde staking.

Een groepje werknemers is ontevreden over loonbetaling door de werkgever. In mailberichten en via Whats-app is duidelijk gemaakt dat de werknemers onderling hebben afgesproken dat als het salaris niet goed is, de werknemers gaan stoppen. Op enige dag worden de werknemers opgeroepen om te komen werken. Zij kiezen ervoor om hun werkkleding en persoonlijke spullen op te halen en de sleutel van de kledingkast wordt ingeleverd.
De werkgever sommeert een laatste maal om de volgende dag wel te komen werken. De werkgever meldt dat niet verschijnen leidt tot ontslag op staande voet en tot invordering van de gefixeerde schadevergoeding. Dat is betaling van loon over de opzegtermijn door de werknemer aan de werkgever. De werknemers komen niet werken en het ontslag op staande voet wordt gegeven.

De kantonrechter
Bij de kantonrechter in Rotterdam melden de werknemers dat er geen sprake was van werkweigering, maar van een wilde staking. De kantonrechter volgt dit niet. Hij overweegt dat van een staking sprake is wanneer een (groep) werknemer(s), die een geschil hebben met hun werkgever over arbeidsvoorwaarden, hun werkzaamheden tijdelijk niet uitvoeren, om aldus de werkgever te bewegen hun eisen alsnog in te willigen. Tot een staking mag niet lichtvaardig worden overgegaan. Het wordt geacht een laatste redmiddel te zijn: andere minder verstrekkende mogelijkheden dienen al door de werknemers zonder succes te zijn benut en hen resten dan ook geen andere middelen meer om het door hen beoogde doel te bereiken. Bovendien dient het stakingsmiddel in verhouding te staan tot de schade die derde daardoor lijden.
In deze kwestie hebben de werknemers niet duidelijk gemaakt dat zij wilden staken. Hun handelingen wezen erop dat ze niet meer wilden terugkomen op het werk. De rechter vindt dat onvoldoende is onderbouwd dat gebruik is gemaakt van het stakingsrecht. Ook is onvoldoende onderbouwd dat de werknemers een stakingsrecht toekwam.
De vorderingen van de werknemers worden afgewezen en de werkgever heeft terecht de gefixeerde schadevergoeding met de laatste loonbetaling verrekend.

Advies arbeidsrecht: Ontslag op staande voet – werkweigering – staking
Vindplaats: ECLI:NL:RBROT:2018:6707