Het komt wel vaker voor dat een werknemer, met wie een vaststellingsovereenkomst is afgesloten en die is vrijgesteld van werk tot het einde van het contract, al eerder bij een andere werkgever aan de slag gaat. In deze kwestie kwam de oude werkgever daar achter en hij ontsloeg de werknemer alsnog op staande voet. De werknemer was het hier niet mee eens en ging naar de rechter.
De kantonrechter Rotterdam moest op 10 oktober 2017 over het gegeven en daarna ingetrokken ontslag op staande voet oordelen. De werknemer wilde niet terug, maar wilde wel een billijke vergoeding. De kantonrechter heeft deze vergoeding toegewezen. De werknemer had zich bij het ontslag op staande voet neergelegd, waardoor de werkgever het niet meer kon intrekken. De werkgever kon ook de onrechtmatigheid ervan niet wegnemen. Er waren geen afspraken gemaakt over een verbod om ander werk te doen gedurende de periode van vrijstelling. Een dringende reden voor ontslag op staande voet was niet aanwezig. In totaal wordt ruim € 80.000 aan vergoedingen en kosten aan de werknemer toegewezen.

Advies Arbeidsrecht over: Ontslag op staande voet – intrekking – billijke vergoeding
Vindplaats: ECLI:NL:RBROT:2017:7750