Een werknemer van een installatiebureau werkt als installateur van zonnepanelen als hij in 2015 arbeidsongeschikt wordt. Het verzuim loopt twee jaar door. De werknemer kan wel in periodes aangepast werk doen, maar hij kan, ook als hij al twee jaar ziek is, niet weer terug in het werk als plaatser van zonnepanelen. Na twee jaar ziekte stelt hij zich volledig (32 uur per week) beschikbaar voor aangepast werk en vordert hij loon.
De kantonrechter in Leeuwarden oordeelt op 31 oktober 2017 over deze loonvordering. Hij stelt vast dat het leggen van zonnepanelen nog steeds ‘de bedongen arbeid’ is. Daartoe is de werknemer op grond van een advies van de arbeidsdeskundige nog steeds niet in staat. De plicht tot loonbetaling bij ziekte stopt na twee jaar. De werkgever hoeft geen loon te betalen over uren die niet worden ingevuld met aangepast werk. Dat laatste is ook onderdeel van het geschil omdat de werknemer vindt dat de werkgever hem gedurende 32 uur per week aangepast werk moet bieden. Nu wordt soms ook aangepast werk aan een collega aangeboden, die ook op aangepast werk is aangewezen, maar de werknemer vindt dat hij meer rechten heeft omdat hij langer in dienst is. Ook dit wordt door de kantonrechter afgewezen. De werkgever mag hierin zelf een keuze maken en kan geen aangepast werk aanbieden als hij dit niet heeft.
Zo wordt de grens aan de bescherming van de arbeidsongeschikte werknemer weer iets duidelijker.

Advies Arbeidsrecht over: arbeidsongeschiktheid – loonbetaling bij ziekte – passende arbeid
Vindplaats: ECLI:NL:RBNNE:2017:4086